قالب پرشین بلاگ

پیش از من و تو بسیار

بودند و نقش بستند 

دیوار زندگی را

زین گونه یادگاران

این نغمه ی محبت بعد از من و تو ماند

تا در زمانه باقیست

آواز باد و باران...

خداوندا!

تو می دانی که انسان بودن و ماندن

در این دنیا چه دشوار است

چه رنجی میکشد آن کس که انسان است

و از احساس سرشار است...

در گذرگاه زمان

خیمه شب بازی دهر با همه تلخی و شیرینی خود می گذرد

عشق ها می میرند

رنگ ها رنگ دگر میگیرند

و فقط خاطره هاست که چه شیرین و چه تلخ

دست ناخورده به جا می مانند!!!

ترس از عشق,ترس از زندگی است

و آنان که از عشق میگریزند

مردگانی بیش نیستند....

من تمام هستی ام را در نبرد سرنوشت آتش زدم....

دستم فقط از روی عادت مینویسد....                                                   

بی شما هر لحظه ام تکراری ست....

مهم نیست

دریا باشی

یا گودال کوچکی از آب

زلال که باشی آسمان در تو پیداست...

کجاست بام بلندی و نردبان بلندی

که برشود و بماند بلند بر سر دنیا

و برشویم و بمانیم بلند بر سر آن

و

نعره برآریم

هوای باغ نکردیم و فصل باغ گذشت...